Sumi-e, inktschilderingen

Het Japanse woord sumi-e is samengesteld uit de woorden zwarte inkt (sumi) en schildering (e).
In sumi-e is de geest van Zen voelbaar. Want evenmin als in Zen wordt in sumi-e iets overbodigs gedaan. De wereld wordt tot uitdrukking gebracht in een taal die beperkt is tot het uiterste en meest essentiële. Elke lijn en iedere vlek moet hierin leven.
Sumi-e is schoonheid die bereikt is met een minimum aan middelen, het is de verwondering over een penseelstreek over de nuances van een vlek. Als je op deze manier schildert moet je leren om je verstand te laten zwijgen, want anders zie je zonder te zien en hoor je zonder te horen. Je totale aanwezigheid is nodig. Daar komt de impuls vandaan , hierdoor raak je bezield.

Sumi-e is meditatie in actie, de eenheid van oog, hand, hart.
Want slechts met het hart kunnen we de dingen juist zien.
We scheppen een band met de wereld, zodat iedere waarneming uniek wordt. Dan kan de schoonheid van het balancerende evenwicht tussen nat en droog, zwart en wit, vol en leeg, kracht en subtiliteit, abstract en figuratief ontstaan.
Door de polariteiten kun je in het vuur komen van je eigen kracht. Juist de tegenstrijdigheden verhogen het bewustzijn en de expressie.

Sumi-e is niet op resultaat werken, niet aansturen op een doel, maar schilderen om het plezier van het schilderen. Je maakt geen ontwerp maar je maakt een bedje voor het toeval. Het meeste mislukt maar soms valt alles in elkaar en beginnen de lijnen te zingen. Het penseel schildert vanzelf.